Απελευθερώνονται από την 1η Ιανουαρίου 2010 και το αργότερο, εντός του α΄ εξαμήνου του επόμενου έτους, 26 τομείς από τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα». Η απελευθέρωση θα γίνει με νομοσχέδιο που καταρτίζει το Yπουργείο Οικονομίας και το προσεχές διάστημα θα δοθεί προς διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους και με την ψήφισή του από τη Βουλή θα απαιτηθεί «αγώνας δρόμου», καθώς θα απαιτηθούν περίπου 35 εγκύκλιοι και Προεδρικά Διατάγματα για την υλοποίηση του νόμου. Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να προχωρήσει στην απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και των υπηρεσιών, ενσωματώνοντας τη σχετική κοινοτική Οδηγία για την απελευθέρωση των υπηρεσιών. Το όλο ζήτημα έχει ήδη καθυστερήσει στην Ελλάδα, καθώς 20 από τις 27 χώρες της Ευρωπαϊκής Eνωσης είναι ήδη έτοιμες, αλλά η προώθησή του θα προβληθεί από την κυβέρνηση ως η σημαντικότερη μεταρρύθμιση των τελευταίων ετών.
Στο νομοσχέδιο, σε αντίθεση με την κοινοτική Οδηγία, θα ορίζονται οι τομείς και οι υπηρεσίες που θα παραμείνουν «κλειστές». Αλλά, σε συγκερασμό με την Οδηγία, προκύπτουν οι 26 τομείς των επαγγελμάτων και των υπηρεσιών που από την 1η Ιανουαρίου 2010 θα μπορούν να ασκούν στην Ελλάδα και οι αλλοδαποί κάτοικοί της. Για παράδειγμα, δεν «ανοίγουν» οι κλάδοι των φορτηγών και των ταξί, αλλά «απελευθερώνονται» οι ανώτατες και κατώτατες αμοιβές για τις νομικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες από αρχιτέκτονες και μηχανικούς.
Ταυτόχρονα, όμως, με το νομοσχέδιο επέρχονται και ριζικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα. Πρώτον, συστήνεται το Ενιαίο Κέντρο Εξυπηρέτησης, μέσω του οποίου θα διεκπεραιώνονται όλες οι απαιτούμενες διαδικασίες για την εργασία ενός αλλοδαπού στην Ελλάδα. Δεύτερον, δημιουργείται το Ηλεκτρονικό Πληροφοριακό Σύστημα Εσωτερικής Αγοράς, το οποίο θα αποτελέσει το «εργαλείο» επικοινωνίας μεταξύ των κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Eνωσης, με στόχο τη γρήγορη και αποτελεσματική επιβεβαίωση και ανταλλαγή των στοιχείων των επαγγελματιών (σύνδεση δημόσιων τομέων, συλλογικών φορέων κ.λπ.). Τρίτον, μελετάται ρύθμιση για την κατάργηση των αδειών άσκησης επαγγέλματος. Σε αυτό το ζήτημα, πάντως, πολλά υπουργεία και δημόσιοι φορείς έχουν ζητήσει την εξαίρεση των επαγγελματικών κλάδων που εποπτεύουν και κατά πάσα πιθανότητα θα πετύχουν τον στόχο τους.
Ποιοι τομείς απελευθερώνονται:
Οι 26 επαγγελματικοί τομείς είναι οι εξής:
1. Οι δραστηριότητες των περισσότερων νομοθετικά κατοχυρωμένων επαγγελμάτων (νομικών και φορολογικών συμβούλων, αρχιτεκτόνων, μηχανικών, λογιστών, τοπογράφων κ.λπ.).
2. Οι δραστηριότητες των τεχνιτών (ξυλουργοί, υδραυλικοί), καθώς και οι υπηρεσίες που αφορούν επισκευή και συντήρηση.
3. Οι υπηρεσίες που σχετίζονται με επιχειρήσεις, όπως συντήρησης και υποστήριξης γραφείων, παροχής διαχειριστικών συμβούλων, οργάνωσης εκδηλώσεων, τηλεφωνικών κέντρων, παροχής συμβουλών μηχανογράφησης, είσπραξης οφειλών, διαφήμισης, δραστηριότητες επιχειρήσεων τοποθέτησης και πρόσληψης, έρευνας και ανάπτυξης, πιστοποίησης, ελέγχου και εκπαίδευσης.
4. Το διανεμητικό εμπόριο, συμπεριλαμβανομένου του λιανικού και χονδρικού εμπορίου προϊόντων και υπηρεσιών.
5. Οι υπηρεσίες στον τομέα του τουρισμού, όπως αυτές των ταξιδιωτικών πρακτορείων.
6. Οι υπηρεσίες ψυχαγωγίας από τα αθλητικά κέντρα και τα πάρκα διασκέδασης.
7. Οι υπηρεσίες κατασκευής (π.χ. από κατασκευαστικές εταιρίες ή από παρόχους συναφών δραστηριοτήτων – όπως προετοιμασία εδάφους, κατεδαφίσεις, δοκιμαστικές διατρήσεις, ενοικίαση εξοπλισμού, καθώς και υπηρεσίες στον τομέα της ολοκλήρωσης των κατασκευών όπως ηλεκτρολόγοι, υπηρεσίες μόνωσης κ.λπ.).
8. Οι υπηρεσίες σχολών οδήγησης, μετακόμισης, ενοικίασης αυτοκινήτων, γραφείων τελετών, λήψης αεροφωτογραφιών κ.λπ.
9. Οι εμπορικές δραστηριότητες σε λιμένες ή αερολιμένες (π.χ. καταστημάτων και εστιατορίων).
10. Οι υπηρεσίες στον τομέα της εγκατάστασης και συντήρησης εξοπλισμού.
11. Οι υπηρεσίες πληροφόρησης – δικτυακές πύλες, δραστηριότητες πρακτορείων ειδήσεων, εκδόσεις και δραστηριότητες προγραμματισμού ηλεκτρονικών υπολογιστών.
12. Οι υπηρεσίες διαμονής και σίτισης (π.χ. ξενοδοχείων, εστιατορίων και τροφοδοσίας).
13. Οι υπηρεσίες στους τομείς της εκπαίδευσης και της κατάρτισης (ιδιωτικά σχολεία και «ιδιωτικά πανεπιστήμια», παροχή μεταπτυχιακών σπουδών, φροντιστήρια ξένων γλωσσών κ.λπ.). Δεν συμπεριλαμβάνονται η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που παρέχονται δωρεάν από το κράτος.
14. Οι υπηρεσίες εκμίσθωσης (συμπεριλαμβανομένης της εκμίσθωσης αυτοκινήτων) και χρηματοδοτικής μίσθωσης.
15. Οι υπηρεσίες ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων των μεσιτών.
16. Οι υπηρεσίες πιστοποίησης και δοκιμής.
17. Οι υπηρεσίες οικιακής υποστήριξης (π.χ. καθαρισμού, φύλαξης παιδιών ή κηπουρικής).
18. Οι υπηρεσίες πολιτισμού (π.χ. ιδιωτικά μουσεία και βιβλιοθήκες, θέατρα, κονσέρτα, διοργάνωση ανοικτών εκδηλώσεων και συναυλιών).
19. Οι υπηρεσίες που συνδέονται με τον αγροτικό τομέα και τη δασοκομία, όπως η υποστήριξη δραστηριοτήτων αγροτικής παραγωγής (όπως ψεκασμοί και συγκομιδή και εργασίες μετά τη συγκομιδή), ο αγροτουρισμός, τα κτηνιατρικά και βιολογικά εργαστήρια.
20. Οι υπηρεσίες που συνδέονται με τη βιομηχανία (εγκατάσταση και συντήρηση μηχανών, βιομηχανικοί καθαρισμοί, γραμματειακές υπηρεσίες).
21. Οι υπηρεσίες που σχετίζονται με πνευματικά δικαιώματα.
22. Οι βοηθητικές υπηρεσίες στις μεταφορές.
23. Οι βοηθητικές υπηρεσίες στην υγειονομική περίθαλψη, όπως η προμήθεια και συντήρηση ιατρικών μηχανημάτων και εργαστηρίων.
24. Οι κοινωνικές υπηρεσίες που δεν παρέχονται από το κράτος και αναγνωρισμένους φιλανθρωπικούς οργανισμούς (παιδικοί σταθμοί, φροντίδα ηλικιωμένων, οικιακοί βοηθοί κ.λπ.).
25. Οι υπηρεσίες δικτύων ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου, ύδρευσης, ταχυδρομικών υπηρεσιών κ.λπ.
26. Οι υπηρεσίες άθλησης και περιποίησης (π.χ. γυμναστήρια, spa κ.λπ.).
22/6/2009
Πηγή: ΕΞΠΡΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου